نظرات مخاطبان واشنگتن پست درباره سرنگونی هواپیمای مسافربری ایران توسط ناو آمریکایی
نظرات برخی از مخاطبان روزنامه واشنگتن پست نشان میدهد که تشت رسوایی آمریکا در ماجرای شلیک به هواپیمای مسافربری ایران توسط ناو وینسنس از بام افتاده است و علی رغم همه ترفندهای بکارگرفته شده،آمریکا نتوانسته است خود را در این قضیه تبرئه کند.
به گزارش رجانیوز، روزنامه واشنگتن پست با انتشار مقالهای با عنوان « داستان فراموش شده پرواز ایران ایر 655» (The forgotten story of Iran Air Flight 655) این اتفاق را یکی از دلایل تیرگی روابط ایران و آمریکا عنوان کرده و البته در خلال متن تلاش داشته تا با استفاده از عباراتی چون «تصادفی»، «اشتباهاً» و... از بار گناه بزرگ آمریکا در این ماجرا بکاهد.
مقاله نویس سعی میکند تا با اشاره به این نکته که حضور ناو وینسنس برای حفاظت از مسیر تجارت نفت بوده است، بلند شدن هواپیمای مسافربری ایرانی از فرودگاه بندعباس را به دلیلی اینکه از این فرودگاه هواپیماهای نظامی نیز پرواز میکردهاند، را دلیل منطقی اشتباه گرفته شدن آن با یک جنگنده نظامی عنوان کند.
فارغ از تناقضهای جالبی که در این مقاله وجود دارد، برخی نظاتی که مخاطبان این روزنامه ذیل همین مقاله در وبسایت واشنگتن پست درج کردهاند خواندنی است. نگاه این کاربران و نوع قضاوت آنها نسبت به ماجرای ایرباس ایرانی و حتی فراتر از آن، دشمنی ایران و آمریکا، به خوبی نشان میدهد که علی رغم همه تلاشهای رسانهای، حقیقت امر هنوز برای خیلی از افراد روشن است و حتی در خود آمریکا خیلیها میدانند که داستان ظلمهای آمریکا در حق مردم ایران فراتر از این حرفهاست.
در ادامه ترجمه برخی از این نطرات آورده شده است.
bomb3
لزومی ندارد که طرفین به هم اعتماد کنند، هر دو طرف اعمال ناخوشایند زیادی انجام داده اند.
fgATL
در متن گفته شده که داستان هواپیمای ایران ایر، مثل اکثر درگیریهای ایران و آمریکا، با انقلاب 1979 شروع شد.
برای اطلاع شهروندان آمریکایی باید گفت که داستان درگیریهای ایران و آمریکا به سال 1953 برمیگردد، وقتی که سازمان سیا یک دولت منتخب دموکراتیک و سکولار را سرنگون کرد. این مساله در هرگونه بررسی روابط کنونی، ایران و آمریکا، غیرقابل اغماض میباشد.
Bill Baly
توجه کنید که تفاضل زمانی بین 1979 تا 2013 بیشتر از 1953 تا 1979 است، بنابراین به حساب آوردن این سالها به عنوان "زمانهای قدیم" کار دستی نیست. به ایرانیان اجازه داده نمیشد شاه را مورد انتقاد قرار دهند.
jeff_davis
این نکته به عنوان اولین نکته از سری موارد بسیار مغرضانهای است که آشکارا بر "خلاف حقایق" بیان شده است.
هیچگونه "تبادل آتشی" ایجاد نشد. وینسنس به طور غیرقانونی برای تحریک قایقهای گشتزنی سریع ایرانی وارد آبهای ایران شده بود. مشخص است که فرمانده ناو آمریکایی به صورت خودسر این عمل را انجام نداده، و مشخص است که بر اساس دستورات عمل کرده بود. این نشان میدهد که آمریکا منتظر پاسخ خصمانهای از طرف ایران بوده، تا بتواند از آن به عنوان بهانهای - عمل خصمانه تهاجمی - برای ایجاد عکس العمل فعالتر و موثرتر و مخربتر از جانب خودش در جنگ ایران و عراق، کمک بگیرد. البته فیشر با عدم صداقت، این مسائل را مطرح نمیکند، و در عوض ماجرا را نتیجه جنگ متقابل و نتیجه یک تصادف غم انگیز میداند.
حقیقت ماجرا این است که، در جریان جنایات آنها، به این خاطر به خاک ایران وارد شدند تا هدفی برای شلیک پیدا کنند و آن هدفی که به دنبالش بودند، هواپیمایی پر از انسانهای بی گناه بود.
فیشر با روش طولانی و ملال انگیز خود همچنان به کتمان حقیقت ادامه میدهد.
crissyx
با این منطق شما، قربانیهای جنگ جهانی دوم هم باید هولوکاست را فراموش کنند، یا حتی کشور خودتان هم که توسط انگلیسیها با خاک یکسان شد، باید فراموش شود.
بدون زمینه قبلی، میتوان گفت نگرش بریتانیا نسبت به جهان سوم و خاورمیانه نگرشی استعماری به چند عامل مهم بستگی دارد ( نفت ایران، طبق آنچه که من خوانده ام، سوخت تمامی ناوگان انگلستان را در جنگ جهانی دوم تامین میکرد، که این به تنهایی به آن معناست که باید ایرانیان یک مدال بزرگ برای کمک به متحدین دریافت کنند، ولی زمانی که موقع همکاری از جانب نیروهای متحدین است، آنها ملل غیر غربی را در نظر نمیگیرند.
و مهمتر اینکه، طرحهای سلطه طلبانه رو به رشد آمریکا بعد از جنگ جهانی دوم، منجر به دخالت فاحش در امور یک کشور مستقل دیگر ( ایران 1953) که باعث پیامدهای طولانی مدتی نیز شده است که تا حال ادامه دارد. این مساله همیشه باعث وجود حس بی اعتمادی خواهد بود تا زمانی که عذرخواهی برای زیرپا گذاشتن قوانین بین المللی و قوانین اخلاقی معمولی توسط آمریکا ( و همینطور انگلستان) انجام شود که یکی پس از دیگری به ایران به خاطر اعمالی که در طول تاریخ انجام داده اند، مدیون هستند. بدون آگاهسازی، آمریکاییها، هیچگاه نخواهند فهمید که چرا روابط ایران و آمریکا اینگونه است. با ادعای ترویج دموکراسی و به ارمغان آوردن آزادی برای دیگران، به نظر میرسد که اعمال ما درتقابل با سخنانمان هستند.
چنین مواردی از دخالت، برای نشان دادن این مساله بیان شد که قدرت باعث فساد بوده و باعث ایجاد توهم استثنایی بودن در ذهن قدرتمندان میشود. در حال حاضر آمریکا قدرت برتر است، گرچه به نظر میرسد که قدرتش رو به زوال میرود.
شهروندان عادی آمریکا، با کاهش سطح استانداردهای زندگی در دهههای اخیر مواجه بوده اند، پس رویای آمریکایی چه شد؟
همان مصیبتی که بر کشورهای خارجی اعمال کردیم، با گفتن این مساله که آمریکاییها باید حاکمیت خود را بازیابند، توسط همان گروههایی که منافعشان با شعله ور شدن جنگهای خارجی تامین میشود،، بر سر آمریکا نیز نازل شد.
crissyx
و در مورد اینکه تا چه حد باید به گذشته توجه کرد، بیشتر مردم تصور میکنند که قدیمیترین سابقه دخالت آمریکا در مسائل ایران به 1953 برمیگردد، فکر میکنم مردم آمریکا برای درک مساله باید تصور کنند که در صورتی که کشوری خارجی در مسایل مملکت خودشان دخالت میکرد، چه حسی پیدا میکردند؟ اگر کشوری فقط به خاطر بهره برداری از نفت (و یا احتمالا دیگر منافع استراتژیک) در کشور شما دخالت کند، راضی خواهید بود؟ هنگامی که حکومت دست نشانده، غیر قابل تحمل میشود، آیا بر سر کار آمدن حکومت کودتایی جدید را از چشم قدرتهای خارجی نمیبینید؟ آیا تصور میکنید که طمع قدرتهای خارجی مخصوصا در حال حاضر که هنوز هم به دنبال منافع استراتژیک هستند، از بین رفته است؟
keviquin:
آیا مقاله ویرایش شده و دوباره پست شده؟ قسمتی از مقاله که در مورد "کشورهای خطاکار" و "سلاحهای مرگبارشان" نوشته شده بود، حذف شده. آیا این نگاه نگاهی بیطرفانه در مورد مسائل ایران است؟
در آخر، در صورتی که شرایط برعکس بود و ایرانیها باعث سقوط هواپیمای آمریکایی شده بودند، نویسنده لزومی نداشت که در مورد خطراتی که ایران ممکن است ایجاد کند، چیزی بنویسد، چون ایران به همان سرنوشتی دچار میشد که دیگر متخاصمین آمریکا همانند ویتنام شمالی، گرانادا، پاناما، عراق، افغانستان و قذافی در لیبی به آن دچار شده بودند.
به نظر میرسید فقط دوستان آمریکا مانند اسراییل حق دارند مرتکب خطاهایی مانند شلیک به طرف عراق شده و سپس به طور دوستانه عراق را از وجود صدام پاک کنند.
پس دوباره در مورد تاریخ کشورهای خطاکار و سلاحهای مرگبارشان توضیح بدهید. این تجارب چه فایدهای برای ما داشت و اگر دوباره همان اشتباهات را در مورد ایران تکرار کنیم، چه خواهد شد؟
MaxTack
هنوز مقداری از ماجرا باقی مانده. نیروی دریایی آمریکا در حال تلاش برای اخلال در ترافیک هوایی ایران به وسیله قرار دادن کشتیهای نیروی دریایی در راه پروازهای تجاری بوده و توقع داشته که این پرواز با اخطار ساقط شدن، تغییر مسیر دهد. ایرانیها تصور نمیکردند که نیروی دریایی آمریکا به هواپیمای مسافربری شلیک کند. ولی اشتباه میکردند.
sg361
آیا دولت ایران قانع شد؟ حادثه پرواز ایران ایر شماره 655 تصادفی بوده است؟ چرا هیچگاه عذرخواهی صورت نگرفت؟ چطور میتوانید 8 سال کشتار و بدبختی و از دست رفتن تعداد زیادی انسان ( بیش از یک میلیون ) را توجیه کنید و این مساله را نادیده بگیرید که قویترین نیروی ارتشی جهان از عراق حمایت میکرد تا کشوری تازه سر برآورده را که سعی داشت بعد از انقلابی که پس از چندین سال وحشت و کشتار به پیروزی رسیده بود، نابود کند.
ممنون که 290 نفر انسانی را که جان خود را از دست دادند فراموش نکرده اید، ولی لطفا از این فرصت برای کم اهمیت جلوه دادن آنچه بر سر ایرانیان آمده و هنوز هم میآید، استفاده نکنید.
omop
ماجرای فراموش شده دیگری که دیگر یادی از آن نمیشود.
دادگاه تجدید نظر فدرال، دستور تحقیقات بر روی پرونده وزیر سابق کشور، کارلوس ولادیمیر کوراچ(1) را که در 18 جولای 1994 دستور حمله با بمب به مرکز یهودیان، واقع در پایتخت آرژانتین داده بود، صادر کرد.
انفجار باعث ویران شدن ساختمان، کشته شدن 85 نفر و زخمی شدن بیش از 300 نفر شد. این حمله بلافاصله به حزب الله و ایران نسبت داده شد. از آن تاریخ، اسراییل از این مساله برای متهم کردن شبکه مقاومت لبنان و دولت ایران به عنوان "تروریسم بین المللی" استفاده کرده است که این دو، مساله را تکذیب کرده اند.
با ابتکار عمل اسکار ابودورا بینی(2)، پزشک رولما یوما(3)، همسر سابق رییس جمهور کارلوس منم(4)، طی بیست سال گذشته، چندین دادخواهی برای بررسی مجدد این پرونده، ایجاد شد. در سال 2006، میانجیگری بین بازپرس بررسی و متهم در سوییس انجام شد، اما شبکه مقاومت لبنان و ایران این پیشنهاد را نپذیرفتند.
حالا به نظر میرسد که وزیر کشور سابق یهودی، کارلوس کوراچ ولادیمیر، 400000 دلار به یک فروشنده ماشینهای مستعمل پرداخت کرده بود تا این بمبگذاری را به انجام برساند.
keviquin
یک نقشه اسراییلی دیگر برای قربانی کردن چند یهودی و متهم کردن مسلمانان؟ " به پا کردن جنگ با نیرنگ و فریب"
Cassopolis
سقوط هواپیمای مسافربری ایران "یک تصادف" نبود، اشتباهی بود که در اثر ضعف قوه ادراک و برنامه ریزی ضعیف در تشخیص هواپیمای مسافربری که در حال پرواز طبق برنامه از پیش تعیین شده در دالانهای هوایی بود، به وجود آمد. تحقیقات بیشتر در مورد اینکه این اشتباه واقعا چطور به وقوع پیوسته با توجه به اینکه چه چیزی باید به وقوع میپیوست، به خاطر امتناع آمریکا، انجام نشد.
TB_One
هواپیمای A.300 را نمیتوان از فاصله دور تشخیص داد. بلکه میتوان آن را روی رادار دید که در این صورت نمیتوان تشخیص دادF.15 است یا A.300.
hossvan
از نظر آمریکا این اشتباهی ناچیزبود که باعث مرگ 290 کودک و زن و مرد ایرانی شد، امریکاییها نه تنها عذرخواهی نکردند بلکه کاپیتان و خدمه کشتی مورد تشویق هم قرارگرفتند.
LuckyLukeLives
این یک اشتباه بزرگ است که توسط نیروی دریایی که چندین کیلومتر هم وارد محدوده ایران شده بود و توسط قایقهای تندرو تحت تعقیب بود، انجام گرفت. تفاوت ارتفاع هواپیمای غیر نظامی تنومند تجاری در حال حرکت در مسیر هوایی، و یک جت نظامی کوچک، قابل تشخیص است.
البته عذرخواهی نکردن هم اشتباه بزرگی بود. حتما ایران باید خوشحال هم باشد که در ازای هر نفر 75000 دلار دریافت کرده است؟ ( در حالی که آمریکا دهها میلیون پول از قذافی بابت هر نفر که در انفجار منسوب به رژیم لیبی کشته شده بودند، دریافت کرد) گرچه او هیچگاه اعتراف نکرد که این کار را انجام داده است.
MSO440
این حادثه را به وضوح به خاطر میآورم. کاپیتان وینسنس در کشمکش با قایقهای مسلح ایرانی بود و از ماجرای حمله به ناو USS Starkدر چند ماه گذشته خبر داشت و میدانست که آن ناو نتوانسته به موقع عکس العمل نشان داده و از حمله هوایی در امان بماند. چندین تلاش برای تماس گرفتن با ایرباس ایرانی انجام گرفت که به علتی نامشخص بی پاسخ ماند. اپراتورهای سیستم سپر دفاع هوایی در شناسایی سنسورها، اشتباه عمل کردند و محاسبه کردند که هواپیما به جای اوج گرفتن، در حال کم کردن ارتفاع است. این مسائل در بدگمانیهای ناشی از جنگ پیش میآید. افراد ارشد نیروی دریایی که کشتی به آن بزرگی را در آبهای آن محدوده قرار داده بودند، مقصر اصلی هستند. کاپیتان این اشتباه را در جهت محافظت از افراد خود مرتکب شد. کسانی هستند که معتقدند انفجار هواپیمای پان آم 103(5) و بعدها حمله شخصی به ماشین همسر کاپیتان ( آتش گرفتن ماشین) مربوط به همین حادثه هستند. اینکه چرا این خبرنگار، چنین موضوعی را در حال حاضر مطرح میکند واقعا عجیب است.
پاورقی
1. Carlos Vladimir Corach
2 Oscar Abudura Bini
3. Zulema Yoma
4. Carlos Menem
5. PanAM 103