به مناسبت 14 ذی الحجه ، سالروز معجزه ی شق القمر توسط پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم )
در
شب چهاردهم ذی حجّه که قرص ماه کامل بود، تعدادی از مشرکان مکه و یا به
روایتی چهارده تن از اصحاب عقبه [افرادی از اهالی یثرب در عقبه منی در مکّه
معظمه با پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) پیمان بسته و به طوری
پنهانی با او بیعت کرده بودند] از آن حضرت، درخواست معجزه کردند و به وی
گفتند: هر پیامبری دارای معجزه است، معجزه شما در این شب چه می تواند باشد؟
پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: شما از من چه معجزه ای می خواهید؟
آنان
گفتند: اگر خدا با توست و تو در نزد او قدر و منزلتی داری، از او بخواه که
قرص قمر [ماه] را دو قطعه کند و آن دو را از هم جدا نماید.
پیامبر
(صلی الله علیه و آله و سلم) درباره پیشنهاد آنان می اندیشید که جبرئیل
امین بر او نازل شد و عرض کرد: ای محمد! خدای سبحان به تو سلام می رساند و
می فرماید: هر چیزی در این عالم را به فرمان تو در آوردم، هر چه از من
بخواهی اجابت کنم.
آن
گاه، آن حضرت سرش را به سوی آسمان بلند کرد و به ماه دستور داد که به دو
نیم شود. در همان حال، ماه به دو نیمه شد و معجزه الهی به وقوع پیوست.
پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و پیروان او به سجده رفته و خدای قادر و سبحان را شکر نمودند.
آن گاه، به آن حضرت گفتند: آیا امکان دارد که دو نیمه ماه به هم بپیوندد و همانند سابق شود؟
پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) اشاره ای به ماه کرد و دستور داد که به هم بپیوندند.
مشرکان مکّه [و یا اصحاب عقبه] بار دیگر از آن حضرت درخواست کردند که وی معجزه کرده و بالای ماه را بشکافد.
آن حضرت برای اتمام حجت بر آنان، بار دیگر اشاره به ماه کرد و فرمان داد که در بالایش شکافی پدید آید.
در همان لحظه انشقاقی پدید آمد و بالای ماه شکافته شد و معجزه "شق القمر" به وقوع پیوست.
پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و پیروانش سجده شکر کرده و خدای سبحان را که چنین معجزه ای به پیامبرش عنایت کرد، سپاس گفتند.
آن گاه پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به ماه اشاره کرد که به حال سابقش برگردد.
مشرکان
و کافران که با چشم خود شاهد این معجزه الهی بودند، به عهدشان وفا نکرده و
برای ایمان آوردن به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بهانه آوردند و
گفتند: ما منتظر بازگشت مسافرانمان از شام و یمن میمانیم، اگر آنان نیز این
معجزه را دیده باشند به تو ایمان می آوریم و در غیر این صورت معلوم می شود
که بر ما سحر و جادو کردی و دشمنی ما نسبت به تو افزون می گردد.
به
هر روی، مشرکان با این بهانه از زیر بار عهد و پیمانشان شانه خالی کرده و
به آن حضرت ایمان نیاوردند و گفتند که کار محمد (صلی الله علیه و آله و
سلم)، سحر و جادو بود. با این که برخی از علمای اسلامی در اصل معجزه شق
القمر تشکیک کرده اند ولی اکثر قریب به اتفاق علما، مفسران و مورخان
اسلامی، آن را تأیید کرده و شأن نزول سوره قمر (54) قرآن مجید را در همین
رابطه می دانند.(1)-------------------------------------------------------
1-نک :مجمع البیان[علامه طبرسی]،ج10-9،ص281 ؛ بحارالانوار[علامه مجلسی]،ج71 ،ص352 ؛ وقایع الایام[شیخ عباس قمی]،ص 120
